Χαντζερής

Επώνυμο φαναριώτικης οικογένειας που ήκμασε τον 17o αι. και μετά. Οι κυριότεροι εκπρόσωποί της ήταν: 1. Αλέξανδρος (1759 – 1854). Συγγραφέας. Διετέλεσε οσποδάρος της Μολδαβίας. Φιλικός, αναγκάστηκε τελικά να καταφύγει στη Μόσχα, όπου συνέχισε την πατριωτική του δραστηριότητα. Έγραψε τρίτομο Γαλλο-Αραβο-Περσο-Τουρκικό Λεξικό (Μόσχα 1844) το οποίο επαινέθηκε από τη Γαλλική Ακαδημία. 2. Γρηγόρης (1818 – 1870). Αξιωματικός του πυροβολικού. Εξελλήνισε διαφόρους όρους που χρησιμοποιούσαν στο πυροβολικό και έγραψε βιβλία της ειδικότητάς του, ανάμεσα στα οποία ιδιαίτερη θέση έχουν τα: Λεξικόν των στρατιωτικών επιστημών και τεχνών (1847) και Σκευολόγιον στρατιωτικόν (1870). 3. Κωνσταντίνος. Δραγουμάνος (διερμηνέας) του οθωμανικού στόλου, που έζησε τον 18o αι. Σπούδασε, εκτός από τη μητρική του γλώσσα και διάφορες ανατολικές. Στη γλωσσομάθειά του αυτή οφείλεται η πρόσληψή του ως διερμηνέα του οθωμανικού στόλου, όταν ήταν ναύαρχος ο Κιουτζούκ Χουσεΐν. Το 1787, στον πόλεμο μεταξύ Ρώσων και Τούρκων πρόλαβε την καταστροφή των Ψαρών με τη μετοικεσία. Το 1797 έγινε ηγεμόνας της Βλαχίας, διαδέχτηκε δηλαδή τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Τον Φεβρουάριο του 1798 τον σκότωσαν μέσα στα ανάκτορα του Βουκουρεστίου, μετά από διαταγή της Πύλης, επειδή ήθελαν να δημεύσουν την τεράστια περιουσία του (που νόμιζαν ότι είχε), για τις δαπάνες του πολέμου εναντίον του αποστάτη πασά του Βιδινίου Πασβάνογλου.